OAMARU | Voor ons vertrek hebben wij een reisverzekering afgesloten. Die sturen ons vrijwel om de dag een bericht met welke ‘gevaren’ wij allemaal lopen hier in NZ.
“Opgepast! Mazelen epidemie in de regio Christchurch” en nog meer van die uiterest verontrustende waarschuwingen. Alsof we ergens in de brousse van Congo zitten.
Nu hebben we de voorbije dagen berichten ontvangen dat er eerst bosbranden waren in Dunedin en daarna overstromingen. Met de toevoeging dat er honderden mensen / gezinnen geëvacueerd werden. Mwa, dat vonden we misschien niet helemaal ideaal om daar enkele dagen te vertoeven. Op basis van die berichten besluiten we om Dunedin, de 7de grootste stad van NZ, vooral bekend als studentenstad met Schotse karaktertrekken, links te laten liggen en door te rijden naar Oamaru.
Dat is een klein stadje ten Noorden van Dunedin dat in de Lonely Planet beschreven staat als ‘coolest town of NZ with colonial charm’. Hoewel ik het best leuk vind in Oamaru, vind ik de status van ‘cool’ en ‘koloniale charme’ toch wat overroepen. Ik denk dat we die auteurs best eens naar eender welk Europees gehucht kunnen sturen om hen te laten kennismaken met authentieke charme. I think they will be pulling their eyes open when they see the nice city of Mechelen hé! (Excuses, Bart en ik zijn af en toe Engels beginnen praten op z’n Louis Van Gaals… Ik denk een mogelijk neveneffect van wanneer je 24/7 met z’n tweeën bent.)
Wanneer we bij onze gastvrouw informeren naar de huidige toestand in Dunedin, vraagt ze verbaasd: “Welke toestand?”
“Awel, die met de bosbranden, overstromingen en evacuaties?”
“Oh dat, Een scheet in een fles.” (Vrij vertaald door mezelf, want ze zei niet echt “A fart in a bottle” 🙂 )
En ze lacht omdat wij zo onnozel zijn om daarom Dunedin te skippen, “want het is er nochtans prachtig!”.
Ja lap, dat is ook de laatste keer dat wij nog luisteren naar die paranoia paniekzaaiers van die verzekeraar.
We eten bij een pizzeria waar in grote letters ‘BYO’ op de kaart staat. We ontdekken dat dat wil zeggen dat zij geen licentie hebben om alcohol te verkopen, maar je mag je eigen drank wel meebrengen. Voluit ‘Bring Your Own’ dus. Nog eens lap: pizza zonder vino!
Bij zonsondergang kan je in Oamaru kolonies Blue Penguins aan wal zien toekomen. Na een dag op zee keren ze terug naar hun veilige nestjes. Het geheel is nogal een geregisseerde commerce geworden, maar eindelijk zien we pinguïns! De Blue Penguins zijn de kleinste in hun soort (max. 30 cm) en dus superschattig wanneer je ze naar hun nestjes ziet waggelen. Om de beestjes niet van hun stuk te brengen, is het strikt verboden om foto’s te maken. Twee keer raden wie dat toch niet kan laten… Na een kleine pinguïn te hebben verblind met de flash – die flash was wel per ongeluk weliswaar – wordt Bart verraden door Chinese toeristen. Een verontwaardigde pinguïn-verzorgster komt kordaat en niet-geamuseerd onze richting uit. LOPEN!
5 Comments
Inneke
maart 1, 2018 @ 16:34
Oh, pinguïnverblinderaars!! <(') ???
Ellen Le Beer
maart 1, 2018 @ 19:33
In het enkelvoud, Bil! Ik had daar niets mee te maken!
Rosine
maart 1, 2018 @ 20:25
Haha en dan zijn ze niet goed gelukt ?
Katiba
maart 11, 2018 @ 15:46
Die Chinezen toch.. zij niet jij niet als het op fotograferen aankomt
Ellen Le Beer
maart 12, 2018 @ 19:53
Voor geen haar te vertrouwen, die Chinezen! ?