RAROTONGA | Op zondag vliegen we terug naar Rarotonga. Blijkt dat vele inwoners van Aitutaki tegen de zondagvluchten zijn uit geloofsovertuiging. Zondag is immers rustdag; door God bepaald.
Elke zondag staat er dus een groepje gelovigen aan de luchthaven met pancartes: “STOP SUNDAY FLIGHTS”. Dat hadden we niet voorzien toen we boekten.

We verblijven nog enkele nachtjes op Rarotonga in een klein gezellig huisje. Zonder zeezicht, maar wel vlakbij het strand en de lagoon. Het is er zo onnoemelijk heet dat het ons zelfs moeite kost om minder dan 100 meter naar het strand te wandelen. Ook ‘s nachts koelt het helemaal niet af. Zo’n hitte heb ik zelden meegemaakt. Omdat ook het zeewater totaal niet verfrissend is, gebeurt het soms dat we zes keer per dag een koude douche nemen.
We zouden wel de airco in ons huisje kunnen gebruiken, maar die is niet gratis. In plaats daarvan besluiten we om er een WiFi-voucher mee te kopen. 🙂

We maken nog één uitstapje – de laatste van ons Cook-avontuur – en wat voor één. We gaan snorkelen tussen de zeeschildpadden met een onderwaterscooter. Ik dacht eerst dat het een onnozele uitvinding was om meer geld aan de luie toeristen te kunnen vragen voor een simpel snorkel-uitje. Dat blijkt een serieuze misvatting! Die schildpadden kan je (daar) enkel vinden in een gebied met sterke stroming. Op het strand waar we vertrekken staan allemaal bordjes met: “No Swimming! Dangerous rip currents!”.
Dat ondervinden we dus aan den lijve: we zouden op eigen kracht nooit terug tot op het strand geraken.
De schildpadden die we ontmoeten zijn zo’n 150 tot 180 cm groot (volwassen exemplaren) en ze zijn prachtig! We zijn super onder de indruk. En wij kunnen weer iets van ons lijstje afvinken.

De dag dat we de Cook-eilanden verlaten, regent het pijpestelen. Veel en onophoudelijk. We zijn hier al wel eens een regenbuitje tegengekomen, maar dit is ongezien. Door ons toch 🙂 . ‘t Is duidelijk dat Rarotonga verdrietig is dat we vertrekken…