Vliegende Herten en ander Wild

LOFER | We twijfelen. Gaan we nog skiën in 2020 of slaan we een jaartje over? Al eerder geöpperde ideeën om met anderen te gaan skiën, worden dan toch niet concreet gemaakt. Dus de vraag rijst of we zelf dan nog misschien een short-ski inlassen.
Bart is een iets ferventere skiër dan ik en hij wil graag z’n nichtje eens meenemen die nog nooit op de latten heeft gestaan. Echt veel overtuigingskracht heb ik daar ook niet bij nodig 🙂

Nichtje Noor ziet het ook wel zitten om eens te proberen. En voor we het weten, blijkt de hele schoonfamilie goesting te hebben in een Oostenrijkse snow-break en boeken we een gezellig hotelletje voor de hele bende.

We trekken naar Lofer. Niet omdat het zo’n geweldig ski-gebied betreft (wij zijn wel rond op een halve dag), maar vooral omdat het bij de familie Bokhorst nostalgie oproept. Hier zijn ze vroeger (lees: +30 j geleden) immers met de hele familie op wintervakantie geweest en daar hebben ze alleen maar plezierige herinneringen aan.
Ik hoop maar dat Lofer tijd genoeg heeft gehad om zich te herstellen van zo’n bende Bokhorsten, want here we come!

Na veel vijven en zessen over ‘het logistieke gebeuren’, geraken we vlotjes met z’n zevenen op de plek van bestemming. Herman en Nel (de schoonouders) zijn al een paar dagen eerder vertrokken met de trein. Dat traject liep niet bepaald van een leien dakje, maar daar vertelt Herman je met plezier meer over op aanvraag (of zelfs niet op aanvraag).

Zij en Johan (de schoonbroer) krijgen we niet op de latten, maar deze laatste ontpopt zich tot onze privé-chauffeur. Best handig!
Noor en Marieke (de schoonzus) nemen ski-les. Na afloop van de les kunnen Bart en ik dan af en toe doen alsof we weten hoe het moet. 😉
Zo ook bij de après-ski zien wij het als onze plicht om iedereen te leren wat Vliegende Hertjes* zijn (behalve Noor, die moet nog een paar jaar wachten).
We houden het wel braafjes tijdens de après-ski hoor, we worden immers verwacht voor het 4-gangen diner in het hotel.

Als we op tijd zijn, kunnen we ook nog profiteren van de wellness-faciliteiten. In de koude buitenlucht in het warme water zweven in een hot tub in een decor van prachtige toppen waarop de laatste avondzon valt. Ik kan vertellen dat er ergere dingen zijn.

Tijdens de laatste avond horen we verontrustende berichten over dat virus; hoe heet het ook alweer? Corona**? Blijkbaar zijn er nu ook al gevallen in Italië en Oostenrijk?
Dat virus hoeven wij niet, maar ik ben wel benieuwd of de rest van de familie de wintersport-microbe heeft over gekregen???

*Flying Hirsch: après-skidrankje met Jägermeister en Red Bull. Verplicht drankje na een dagje skiën.

**Achteraf gebleken dat het ongewenste virus Herman en vooral Nel toch goed te pakken had! Gelukkig zijn ze ondertussen alweer de oude.